Ankara’da Faruk Sultan türbesi
Her tarafta vardır onun hû sesi
Kanat germiş Farûkimin gölgesi
Çok aciz bir kulum himmet eyle Sultanım

Seni gören gözler şimdi sensiz neyler
Viran olmuş gönül inim inim inler
Toplanmış ihvanlar hasretinle yanar
Ayrılık acısı çekilmiyor Sultanım…

Ne halden anlayan var ne de bir yoldaşım
Yoluna baş koymuşum yandım ey sırdaşım
Nurundan, kamaşır da bakamaz gözlerim
Kapının kuluyum, ayırma ey Sultan’ım…