İnsanoğlunun bir dış dünyası, bir de iç dünyası vardır. Aslında o, bu iki dünyayı aynı anda yaşamaktadır. Kişi, insanların müşahedesine açık olan dış dünyasını nasıl özen ve itina göstererek düzenliyorsa gönül dünyasına da ondan daha fazla hassasiyet göstermelidir.

Yaşadığımız yüzyılda toplumların dinî açıdan nasıl bir durumda olduğunu hepimiz yakından müşahede etmekteyiz. İnsanlık bilim ve teknikte zamanı yakalamak adına kitle iletişim araçlarıyla uyuşturulmuş, Batılı hayat tarzı içerisinde kaybolmuş bir durumdalar. Halkın büyük bir kısmı da ekmeğini kazanıp karnını doyurmanın derdi peşindedir. Kısacası çoğunun aklı bir karış havada; bazıları köşe dönme, bazıları makam mevki sevdasında, bazıları gününü gün etmeye çalışmakta ve bazılarının akılları ise nefsanî arzularının ve şehveti ile meşgul olur hâle gelmiş!...

Bu yüzden kimse kendini sütten çıkmış ak kaşık gibi hissetmemeli, hesaba çekilmeden önce nefislerimizi hesaba çekmeliyiz. Günahlarına pişmanlık duyup gözyaşı dökebilen ne kadar müslümanımız var? Peki bizim böyle bir derdimiz var mı? Yoksa o kanal senin bu kanal benim veya o kahvehane köşesi senin burası benim diye mi ömrümüz geçiyor? Neler yapıyoruz Allah aşkına; kendimize sorma zahmetinde bulunalım.

Zira mümin kendi günah ve hatalarını, Allah Teâlâ’ya kulluğundaki noksanlıklarını ve Rasûlullah (s.a.v.)’e ittibadaki zayıflıklarını birinci derecede öncelikli problem olarak görmelidir.

Nefislerinde dünya ve içindekilerin sevgisini barından bazı kimseler arzuladıkları metalara kavuşmak adına sloganlaştırdıkları; ’müslüman güçlü olmalıdırlar!’ sözü vardır. Doğru... Müslüman güçlü olmalıdır, İslâm zaten bunu tavsiye etmektedir. Ancak bu güç onları kibre, dünyanın geçici sevgilerine, Allah için verirken bile riyakârlığa ve Allah yolunda gayretten geri durmaya sevk etmemeli, bilakis yeri geldiğinde bazı şeyleri Allah yolunda feda edebilmek için harekete geçirmelidir. Zira gerçek mücahit Allah’a itaat uğrunda nefsi ile mücahede edendir. Manen kemale ermeksizin güçlü olunması mümkün değildir.

Bugün toplum olarak gaflet içerisindeysek aslında bu durum o toplumu oluşturan fertlerin gaflet içerisinde olmalarından kaynaklanmaktadır. Bundan daha kötüsü ise kusurun başkalarında aranması ve kendi gafletlerini gözardı edilmesidir. Bu şekilde gaflet ve günahlara dalanlar ise gönül dünyalarında manen ölü hâle gelirler. Rabbim böyle olmaktan muhafaza kılsın.

İşte bu gafletlerden kurtulma günlerinin arifesindeyiz. Bu ayın son günlerinde Receb, Şaban, Ramazan ayları yeniden tüm müminlerin kapısını çalacaktır. Geride kalan seneyi nasıl geçirdiğimize bakmadan gelin yeniden tevbelerimizi tazeleyelim. Rabbimizin rahmet ve mağfiret kapılarını sonuna kadar açacağı ve yapılan hayır hasenata diğer günlere nazaran çok daha misliyle mukabele edeceği bu günlerde istikametlerimizi O’na doğru yönlendirelim.

Mübarek günlerin yaklaşmasıyla televizyon kanalları da programlarında belli ölçülerde kendilerine göre değişiklikler yapacaklardır. Her sene olduğu gibi bu sene de faydadan ziyade insanları fitneye ve ihtilafa düşürecek pek çok mesele İslâm adına polemikler hâlinde tartışılacaktır. Cenâb-ı Hakk’ın bu ümmete özel bir ikramı olan kıymetli zamanlarımızı bize zararı olmasa bile faydası da olmayan programları izleyerek harcamayalım. Rasûlullah (s.a.v.) Efendimizin yaptığı Kur’ân-ı Kerim okumayı, sadaka vermeyi artıralım. Beş vakit namazı cemaatle eda etmenin gayretinde olalım. Şayet yıl içerisinde düzenli bir şekilde devam etmemişsek bu günleri fırsat bilip teheccüd namazı başta olmak üzere diğer nafile namazlara da başlangıç yapabiliriz.

Ayrıca Üç Aylar’ı değerlendirebilme adına, eda edilecek ibadetler, evrad ve ezkâra dair dergimizde yazı kaleme alınmıştır, ona bakılabilir. Ayrıca Rahmetli Efendimiz Abdullah Farukî el-Müceddidî hazretlerinin Üç Aylar risalesi ve www.rehberdergisi.com web sitemizden de istifade edilebilir.

Özlenen Rehber Dergisi olarak 24 Haziran’da Değerli Büyüğümüz Muzaffer Yalçın Hocaefendi’nin rehberliğinde yapılacak umre ziyaretinin tüm kardeşlerimiz için hayırlı ve mübarek olmasını Rabbimizden niyaz ediyoruz.